Happy birthday to me ;)

           30 มกราคม 2535 ผ่านมา 19 ปีแล้วที่ลืมตาดูโลก เมื่อ 19 ปีที่แล้ว ยังไม่รู้จักอะไรสักอย่าง ไม่รู้จักใครสักคน ไม่รับรู้ถึงความรู้สึก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ได้เรียนรู้อะไรหลายๆสิ่ง ได้เห็นอะไรหลายๆอย่าง ได้รู้จักใครหลายๆคน ทำให้รู้ว่าการที่เราได้เกิดมานั้น เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดแล้ว

          คงไม่มีใครสำคัญที่สุดในชีวิตเท่า พ่อกับแม่ บุคคลผู้ให้กำเนิด เลี้ยงดู อบรมสั่งสอน เป็นที่พึ่งพิง และเป็นทุกๆอย่างที่ลูกต้องการ รัก คำนี้ที่อยากบอกกับท่าน คำสั้นๆแต่ความหมายไม่มีที่สิ้นสุด และคงต้องขอบคุณพ่อกับแม่ ที่อดทนกับลูกคนนี้มาได้ 19 ปี แม้วันนี้เราจะไม่ได้อยู่ใกล้กันเหมือนวันก่อนๆ แต่แม่ก็ไม่เคยทำให้รู้สึกว่า ลูกต้องอยู่คนเดียว แม่บอกว่า ให้เข็มแข็งและอดทน แล้วเรื่องทุกอย่างก็จะผ่านไปได้นะลูก ทุกครั้งที่เสียใจ หรือท้อแท้ คำว่าเข้มแข็งและอดทนนะลูก จากแม่จะทำให้ลูกมีกำลังใจเสมอแม่เป็นห่วงเสมอเวลาเห็นลูกก้าวออกจากบ้าน แต่แม่ก็อยากให้ลูกเติบโตในสังคมได้ ต้องรู้จักเอาตัวรอดได้ถึงจะอยู่รอด ทุกครั้งที่แม่โทรหา เสียงของแม่มันบอกเสมอว่าเป็นห่วงแค่ไหน แต่....วันเกิดลูกปีนี้ทำไมแม่ไม่โทรมาหาลูก เสียใจที่สุด 

            หลายครั้งที่เหงา แม้คนรอบตัวจะเยอะแยะแค่ไหน ก็มีบ้างที่จะถูกมองข้าม เวลาอยู่คนเดียวก็ไม่รู้จะคิดถึงใคร แต่พอถึงวันเกิด ทำให้รู้ว่า จริงๆแล้วเราไม่ได้ถูกมองข้ามสักนิด ข้อความโทรศัพท์ที่ได้รับตั้งแต่ยังไม่เที่ยงคืน ข้อความในเฟสบุ๊ค ที่เข้ามาตลอดเวลา และโทรศัพท์ที่มีสายเข้าทุกชั่วโมง มันทำให้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ทุกข้อความทำให้มีรอยยิ้มและคิดถึงเจ้าของข้อความที่ส่งมา อย่างน้อย พวกเขาก็ไม่ได้ลืมเราสักนิด เขาก็คิดถึงเราอยู่เหมือนกัน เพียงแต่เวลามันคงไม่ตรงกัน บางครั้งก้อายที่จะพูด คำว่าแฮปปี้เบิดเดย์ คำสั้นๆในวันสำคัญวันนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่น เจอใครที่ไหน ทุกคนก็บอกแฮปปี้เบิดเดย์ พร้อมกับรอยยิ้มและความจริงใจ ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ ที่ไม่ลืมกัน ของขวัญวันเกิดคงไม่สำคัญเหมือนตอนเราเด็กๆ แค่เพียงคำพูดง่ายๆและรอยยิ้ม แค่เพียงเท่านั้น มันก็มากมายเกินพอแล้ว และก็ต้องขอบคุณเพื่อนเทคโนฯ ณ ขอบแก่น ที่ทำให้วันเกิดปีนี้ไม่เหงาเลย ขอบคุณเค้กวันเกิด ที่อุส่าห์ไปหากันมาจนได้ ขอบคุณข้อความโทรศัพท์ที่ส่งมาให้ ขอบคุณข้อความในเฟสบุ๊ค( 200 กว่าเห็นจะได้ ) มีทั้งคนที่รู้จัก เพื่อนสมัยประถม มัธยม รุ่นพี่เทคโนฯ เพื่อนใน มศว ญาติพี่น้อง และบางคนที่ยังงไม่รู้จักด้วยซ้ำ ขอบคุณที่ยังนึกถึงกัน ขอบคุณจริงๆ  

            เริ่มต้นอายุ 19 ด้วยการทำบุญเข้าวัด ขอให้ปีนี้พบเจอแต่สิ่งดีดี อายุ 18 ดวงตกมาทั้งปี เลข 9 เลขดี ก็ขอให้ตัวเอง เฮงเฮงเฮง รวยรวยรวย ลืมเรื่องเก่า เรื่องไม่ดี ลบมันทิ้งไปให้หมด แล้วมาเริ่มใหม่กับสิ่งใหม่ๆ รักตัวเอง รักพ่อแม่ รักเพื่อน อยากให้คนอื่นรักเรา เราต้องรักเขาก่อน ต้องขยันและตั้งใจเรียน จะได้ประสบความสำเร็จในชีวิต แล้ววันนั้นจะทำให้พ่อแม่ มีความสุขที่สุด อะไรที่เคยทำให้ใครไม่พอใจก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วย อาจจะพูดจาแรง หรือพูดไม่ดี ใส่เพื่อนไปบ้าง ก็ขอโทษ แต่ที่พูด ที่เล่นไป ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่เห็นว่าสนิทกัน ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ขอโทษพ่อแม่ ที่โกหกในหลายๆเรื่อง ขอโทษอาจาร์ยที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียน แล้วก็ขอโทษตัวเองที่ทำตัวแย่ๆ ทุกอย่างที่ผ่านมาขอจดจำให้เป็นประสบการณ์ชีวิต เอาไว้เป็นบทเรียน ที่เคยทำพลาด จะได้ไม่พลาดอีกเป็นรอบที่สอง อะไรที่ทำดีก็จะพยายามรักษาความดีนั้นสม่ำเสมอ...เริ่มใหม่ตอนนี้ก็คงยังไม่สายไป ที่ทุกคนจะให้อภัยใช่มั้ยค่ะ   รัก :)

ความฝัน

     ความฝันเกิดการจิตใต้สำนึกของเรา สมมุติว่า วันนั้นทั้งวันเราคิดเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากๆ คืนนั้นเราก็จะฝันถึงเรื่องนั้น เช่นเดียวกัน ถ้าวันนั้น เราคิดถึงใครสักคนมากๆ คืนนั้นเราก็จะฝันถึงเขา และเรื่องที่เกิดขึ้นในฝันมักจะเป็นเรื่องดีด้วยสิ หลายคนจึงอยากให้ความฝันกลายเป็นความจริง แต่มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ความฝันก็ยังคงเพียงความฝัน

       ฉันก็เป็นคนนึงที่มีฝันหลายอย่างและอยากให้กลายมาเป็นเรื่องจริง ฉันมักมีความสุขเสมอเมื่ออยู่ในความฝัน ในความฝันของฉัน มันก็เป็นโลกของฉันที่ฉันเป็นผู้กำหนดทุกสิ่งทุกอย่าง  ฉันคิดอยากทำอะไร ฉันก็จะได้ทำ ฉันคิดอยากได้อะไรฉันก็จะได้ ฉันคิดอยากเจอใคร ฉันก็จะได้เจอ แต่ความฝัน มันก็จะยังคงเป็นเพียงความฝัน ที่ไม่มีวันเป็นจริง ฉันไม่สามารถเอาอะไร หรือใคร ออกมาได้จากความฝัน สิ่งที่เกิดขึ้นในความฝัน เมื่อเราตื่นลืมตาขึ้นมามันก็จะหายไป กลายเป็นเพียงความคิด จิตใต้สำนึกแค่นั้น หลายคนอาจลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในความฝัน แต่หลายคนก็จำได้ดี แต่สำหรับฉันแล้ว ขอเลือกที่จะจดจำความฝันของฉันในทุกๆคืน ความฝันของฉันมันจะสดใส และสนุกสนาน ฝันถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต เรื่องบางเรื่องที่ฉันอาจลืมคิดถึงมันไป แต่ความฝันกลับทำให้ฉันคิดถึงมันอีกครั้ง หรือแม้กระทั่งความฝันที่เกี่ยวกับเรื่องราวที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นในความจริง มันทำให้ฉันอยากลองให้มันเกิดขึ้นในความจริงบ้าง ฝันถึงคนที่ฉันคิดถึง ฉันฝันถึงเพื่อนรัก แม้พวกเราจะไม่ได้เอหน้ากันทุกวันเหมือนก่อน ไปกินข้าวด้วยกันทุกมื้อ หรือไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่เมื่อฉันเจอพวกเขาในความฝันมันทำให้ฉันรู้สึกว่าเรายังรักกันเหมือนเดิม ฉันฝันถึงพ่อ คนที่ฉันคิดถึงมากที่สุด แม้ท่านจะไม่ได้อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างฉันในความเป็นจริง แต่ในความฝัน กลับทำให้ฉันรู้สึกว่าเราไม่ได้ห่างกันเลย ท่านยังอยู่ในใจฉันเสมอ และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป หรือแม้กระทั่งฝันถึงคนที่ฉันรัก มันคงไม่แปลกถ้าหากฉันจะฝันถึงเขา รอยยิ้มที่เรามีให้กัน ฉันคิดถึงมันมากทีเดียวในความเป็นจริง แต่ในความฝันฉันไม่จำเป็นต้องคิดถึง เพราะเขาก็อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว เวลาฉันตกอยู่ในความฝัน ฉันมักต้องการอยู่ในนั้นไม่อยากตื่น และอยากให้เก็บเรื่องราวความฝันของฉันทุกคืน ฉันอยากจำมันได้ แต่บางครั้งก็ลืม หลายคนยังยึดติดในความฝันแบบฉัน แต่ฉันก็รู้ดีอยู่แก่ใจเสมอ ว่าความฝันก็เป็นแค่ความฝัน ส่วนความเป็นจริง ก็คือคามเป็นจริง ความเป็นจริงหลายเรื่องฉันกลับไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริง อยากให้มันเป็นเพียควมฝัน ที่เมื่อลืมตาขึ้นมา มันก็จะจบไป ความจริงหลายอย่างที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ มันน่าหดหู่ และยิ่งทำให้ฉันอยากกระโดดเข้าไปอยู่ในโลกของความฝัน ซึ่งมันคงฟังดูเป็นเรื่องตลก แล้วพวกคุณหละ ฝันถึงอะไร หรือฝันถึงใครบ้างมั้ย จงย่ายึดติดกับมันอย่างฉัน แม้ความฝันจะทำให้เรามีความสุขในช่วงเวลาหนึ่ง แต่ในชีวิตเรา เราย่อมต้องเผชิญกับความเป็นจริงมากกว่าความฝัน...

ขอนแก่น

ไม่อยากไป ม.ขอนแก่น